زنگی نامه شهید حسین فاضلی
زندگینامه شهید:
شهید محمدحسین فاضلی در سال ۱۳۳۹ هجری شمسی در شهر سربیشه از استان خراسان جنوبی در خانوادهای کشاورز دیده به جهان گشود. دوران ابتدایی را در شهر محل تولد خود سپری و سپس برای ادامهی تحصیل به زاهدان عزیمت نمود. وی پس از طی نمودن دوران راهنمایی وارد تربیت معلم شد و در سال ۱۳۵۸ به استخدام آموزشوپرورش درآمد. شهید فاضلی با اوج گرفتن مبارزات مردم علیه رژیم ستمشاهی به صف تظاهرکنندگان و مبارزه با رژیم پیوست. وی در دوران اقامت در بخش میرجاوه به عنوان یک معلم فداکار سعی فراوان داشت تا در کنار امر مهم تعلیم و تربیت، نونهالان محروم و مستضعف را با دستاوردهای انقلاب اسلامی آشنا سازد. لذا برای انجام این کار ارتباط نزدیک با نهادهای انقلابی برقرار نمود. شهید فاضلی در سال 1360 ازدواج نمودند که حاصل این ازدواج دو فرزند دختر است. ایشان در سال ۱۳۶۲ در امور تربیتی آموزشوپرورش شهرستان زاهدان مشغول به کار شد، ولی عشق و علاقهی خدمت به افراد محروم باعث شد تا از امکانات رفاهی شهر چشم پوشیده و به بخش نصرتآباد مراجعه و به عنوان مسئول نمایندگی آموزشوپرورش مشغول به کار شود. تلاش شبانهروزی وی در خدمت به مردم باعث شد تا در یک صحنه تصادف مصدوم و پس از مدتها بستری در بیمارستان به عنوان معاونت پشتیبانی، رزمی ستاد امور جنگ آموزشوپرورش استان مشغول به کار شود. ولی از این تاریخ تا پایان دفاع مقدس جهت پشتیبانی جبهههای نور علیه ظلمت تلاش فوقالعاده انجام داد و کاروانهای تدارکاتی اعزامی از آموزشوپرورش استان به صحنههای نبرد حاصل زحمات نامبرده بوده است. شهید فاضلی علاوه بر اینکه در کنار رزمندگان در جبهههای جنگ حضور داشته است به عنوان فرمانده پایگاه مقاومت بسیج سالها مسئولیت داشته و در جهت آمادهسازی نیروهای مسلمان برای دفاع از معیارهای انقلاب زحمات زیادی را متحمل شده است. پایگاه مقاومتی که نامبرده فرماندهی آن را بر عهده داشته به عنوان پایگاه عملیاتی و موفق در بسیاری از مأموریتهای محوله شرکت فعال داشته است. شهید فاضلی بعد از اتمام جنگ بر این باور بود که باید کاری کرد تا رزمندگان وارد دانشگاهها بشوند و آینده کشور را تضمین نمایند. لذا در زمینهی تقویت بنیهی علمی رزمندگان خبرهای خوبی را پیشنهاد و برای رفع مشکلات و تأمین دبیران مجرب برای مدارس رزمندگان استان اقدامهای اساسی به عمل آورد. شهید فاضلی در سال ۱۳۶۲ به عنوان بخشدار مجدداً به نصرتآباد مراجعه پس از تلاش و فداکاری زیادی که برای مردم آن بخش انجام داد به علت عدم سازشِ کاری با اشرار و پشتکاری که در ایشان برای اعتلای فرهنگ اسلامی در روستاها وجود داشت، مورد حملهی عوامل استکبار واقع شد و در یک مأموریت در منطقه تلهسیاه نصرتآباد به اسارت اشرار درآمد و پس از مدتها شکنجه در تاریخ ۳/ 4/۱۳۷۱ همانند سرور آزادگان حضرت امام حسین(ع) به درجهی رفیع شهادت نائل آمد و پیکر پاک و مطهرش پس از مدتی در داخل خاک افغانستان کشف و طی مراسم باشکوهی در زاهدان تشییع و سپس در مورخه 29/3/1372 جهت خاکسپاری به زادگاهش سربیشه منتقل و به خاک سپرده شد.
|
|